Zie jij het vergroten van de bereikbaarheid en herkenbaarheid van erfgoedorganisaties als een taak voor erfgoedprofessionals?
Erfgoedgemeenschappen krijgen in het kader van het Verdrag van Faro steeds meer controle in relatie tot hun erfgoed. Erfgoedgemeenschappen worden bijvoorbeeld het liefst Bottom-up gevormd en moeten zelf uitleggen waarom zij De gemeenschap en het erfgoed waarderen en hoe zij hun Identiteit in relatie tot het erfgoed zien. Dat er van de erfgoedgemeenschappen wordt verwacht dat zij een zekere mate van autonomie hebben en, indien nodig, op eigen initiatief bij een erfgoedorganisatie aankloppen, betekent dat erfgoedorganisaties daar de juiste omstandigheden voor moeten scheppen.
Erfgoedorganisaties moeten daarom niet alleen goed bereikbaar zijn, maar moeten er ook voor zorgen dat de erfgoedgemeenschappen van hun bestaan weten en begrijpen waar erfgoedorganisaties hen bij kunnen helpen. Hier kunnen erfgoedorganisaties direct focussen op het scheppen van realistische verwachtingen bij de erfgoedgemeenschappen.
Erfgoedorganisaties kunnen verschillende middelen inzetten om ervoor te zorgen dat erfgoedgemeenschappen begrijpen wat erfgoedorganisaties voor hen kunnen betekenen. Het is wel belangrijk dat erfgoedorganisaties hiervoor niet enkel digitale middelen gebruiken. Mensen die niet actief zijn op internet zouden immers minder kans lopen de erfgoedorganisatie te leren kennen. Je leest er meer over bij Taal en inclusie.
Uiteindelijk spelen ook het leveren van kwaliteit — goed advies, fijne ondersteuning, etc. — en het hebben van een 'lange adem' een rol. De bekendheid van erfgoedorganisaties kan zich uiteindelijk via mond-tot-mond reclame uitbreiden.